Op naar 2021

Ik heb lange tijd niet geschreven. Ik heb totaal geen inspiratie. Mijn laatste update is van 25 mei 2020. We kwamen toen langzaam uit de eerste lockdown. Veel onzekerheid, mogen we reizen, wanneer krijgen we een vaccin, wel of niet een mondkapje en mogen we weer met grotere groepen samen zijn. Het mocht allemaal met mondjesmaat maar het bleek, achteraf, alsnog te veel vrijheid, na de zomer gingen we weer op slot.

Wat doen we met de zomervakantie? Waar mag je heen en als je dan al mag kom je dan nog terug? We hoorde dat reizigers vast kwamen te zitten of werden geweigerd. Landen kleurde van geel naar oranje en rood. En zo werd Nederland ineens een favoriet vakantieland en betaalde je voor een weekje in eigen land net zo veel als 2 weken Spanje. 

Gelukkig mag ik wel nog wel roeien maar dat is soms nog best lastig door de drukte op het water. De Vecht is bezaaid met bootjes. Ik schreef het al eerder in een blog dat er veel bootjes werden gekocht. Maar ook peddelboards, opblaaskano’s en zwemmers zijn er actief, dus goed opletten! De botenindeling is nog lastig, tussen elke roeier moet een stoeltje vrij ivm de 1.5 meter. Maar we kunnen roeien.

We hebben besloten niet op vakantie te gaan. Het vakantiebudget gaat dit jaar besteed worden aan een nieuwe tuin. We hebben een mooi ontwerp laten maken, de bomen blijven de rest gaat eruit en daar komen mooie grote keramische tegels, 2 bloembakken en wat grind voor terug. Als extra kochten nog een mooie houten picknickset, kast en verlichting. De tuinset werd geschonken door mijn vader. Het resultaat was verbluffend. Vlak voor de verjaardag van onze oudste zoon was de tuin gereed met planten en al. Een plaatje!

Over de oudste gesproken. Door het lang dicht blijven van de scholen en het niet goed voor kunnen bereiden op de eindexamens werd er besloten dat de examens werden geschrapt. Op de reeds behaalde resultaten werd besloten of je geslaagd was of niet. Zo spannend maar hij staat er goed voor en een paar dagen na de aankondiging kwam het telefoontje, GESLAAGD! Super trots zijn we. Helaas door Corona geen examenfeest of reis voor de geslaagde en dat maakt het toch wat zuur.  Op de avond van de diplomauitreiking stond hij daar met zijn klas, netjes in pak. Mooie woorden van de leraar over de leerlingen, daarna de ondertekening en aan het einde gingen de hoedjes de lucht in. Wat zijn we trots en ontroerd, ik dan want daar staat dan toch ineens dat kleine mannetje, in pak met diploma en vriendin. Later als je groot bent… is dan nu begonnen.

Naast het halen van zijn rijbewijs en diploma hebben we zijn 19^e verjaardag gevierd in de nieuwe tuin en is hij de enige die wel op vakantie is gegaan. Samen met zijn vriendin, haar vader en broer vertrok hij naar Engeland. Een eerste vakantie zonder ons, weer een traantje. 

19 september, 5 jaar getrouwd. We dachten aan een BBQ in de nieuwe tuin voor vrienden en familie. Helaas is het nog steeds verboden om met grote groepen bij elkaar te komen. Geen feestje maar nog net met de kids naar ons favoriete restaurant Same Same in Breukelen. Richting het einde van het jaar nam het aantal besmettingen weer toe, een derde golf op komst. 

Het zou nog spannend worden of we kerst konden vieren. De winkels waren er klaar voor. Een raar fenomeen maar door corona en het sombere gevoel was de wens om voor Sinterklaas al een kerstboom te hebben, groot bij de bevolking. De bomen lagen er 2 weken eerder dan normaal. Kerst begint bij ons altijd het weekend na de Sint dus wij doen hier niet aan mee al kan ik wel het gevoel begrijpen. De lol is er bij velen en ook bij mij vanaf.  De boom kwam er niet eerder in dan 6 december.

Vrijdagavond 11 december ben ik met de oudste zoon nog inkopen gaan doen voor de laatste kadootjes. Klaar we hebben alles gekocht en besteld. Het leukste moet nog komen, het inpakken. Dat vind ik altijd zo leuk, net als mijn moeder vroegah, alles verstoppen en als ze er niet zijn snel alles inpakken. Sliertjes, stickers en mooi papier, een kamer vol creaspullen en een prachtig resultaat, al zeg ik het zelf. Het leukste komt nog, het onder de boom leggen en dan de nieuwsgierige koppies zien.

Dinsdag 15 december, weer een persconferentie. Geen kerst met de familie, slecht 3 mensen mogen er komen. De winkels en contactberoepen moeten vanaf 16 december 22.00 sluiten. Resultaat een run op de winkels voor de laatste inkopen, snel bomen scoren, hopen dat je nog snel naar een kappertje of nagelstudio kan. Zo triest om te horen en te zien, alle mooie etalages voor niets. Kerstafdelingen bij tuincentra net klaar voor niets, kappers en winkeliers die hoopte door deze dagen weer een beetje boven Jan te komen en restaurants die klaar staan voor de mooiste tijd van het jaar… alles voor niets en valt in het water. Ik heb nog het geluk dat we de boom al hebben, al naar de kapper ben geweest en alle kadootjes binnen zijn. 

Maar hoe ziet een kerst er dan uit in coronatijd? We hebben besloten eerste kerstdag op te splitsen in een kerstlunch en diner. Zoals bijna ieder jaar bij ons thuis omdat onze jongste op eerste kerstdag jarig is. Dit jaar wordt hij 15 jaar en is het een beer van een vent geworden! Tijdens de kerstlunch hebben we mijn oudste zus en man via facetime betrokken bij het uitpakken van de kadootjes. ’s-Avonds na het diner hebben we dit herhaalt en kon mijn zus, die bij de lunch aanwezig was en inmiddels weer thuis is, meekijken naar de tweede ronde kadootjes uitpakken. Zo waren we toch bij elkaar en werd het alsnog een fijne kerst.

2^e kerstdag voor het eerst in het huis gegourmet. Ik heb daar erg mijn best voor moeten doen. Manlief is er geen fan van en dan met name de lucht die nog weken in het huis blijft hangen. Het was een fijne avond met de kids en aanhang van de oudste. Weer kadootjes uitgedeeld en genoten van alle gezelligheid, liefde en warmte. Even geen corona. Mijn man heeft gelijk, zoals gewoonlijk, we hebben nog dagen na kunnen genieten van de gourmetlucht.

Oud en nieuw mocht ook al niet gevierd worden. Geen grote groepen, feesten of vuurwerk ook niet als het door de gemeente wordt georganiseerd. Dus staan we met met de jongste zoon, een oliebol en een glas champagne buiten waar het stil is en zo hier en daar in de verte toch wat vuurwerk de lucht in gaat. Er zitten wat buren bij een haardvuurtje en ik zie wat volwassenen met een sterretje en kindervuurwerk. Zo raar, oud en nieuw in stilte, je zou het liefst dit jaar willen affikken met een grote stapel kerstbomen die we hebben geroust en een flinke ratelband uitgerold door de hele buurt met aan het einde een kluitje strijkers, maar niets van dit alles het bleef stil. Heel Nederland voor de buis zappend tussen de oudejaarsconference van Youp of Guido. Vind er niets aan zo digitaal of in een zaaltje met 30 man. Als er niet gelachen wordt maar het wel grappig is het resultaat toch minder grappig. Met een iet wat ranzig gevoel van koude oliebollen en champagne sluiten we het jaar af en liggen we, net als de kerstbomen voor Sinterklaas, te vroeg in bed. Laten we hopen dat het volgend jaar snel beter wordt met grote feesten, siervuurwerk, warme oliebollen en een kratje champagne. Kom maar op met die vaccinatie!

Gelukkig nieuw jaar allemaal, wees lief voor elkaar en blijf gezond!

De Mazzol!