Als je kinderen hebt heb je het vast al een keer meegemaakt of ga je het nog meemaken. Ze gaan uitvliegen, het nest is te klein geworden, ze kunnen zelf voedsel vinden en passen niet meer onder moeders vleugels. Sterker nog binnenkort steken ze allemaal boven moeders uit en is ze de kleinste van het gezin.
Wanneer het gebeurt weet je eigenlijk niet het is net als de eerste nacht dat ze doorslapen, ineens gebeurt het. Bij de oudste gebeurde het op het schoolplein van de middelbare school. De eerste dag op school en gelijk op wenweek. Daar zitten ze de brugpiepers. De een nog met ouders, de ander heel stoer alleen, nog een ander druk zwaaiend en dan die van mij.
In die periode waren we met z’n drietjes. Dus best wel een hecht clubje. Afscheid nemen in de weekeinde als ze naar hun vader gingen, was nog steeds moeilijk dus ik ging er vanuit dat ook dit pittig zou worden. Ik weet nog goed we zaten samen in de auto. Er werd niet veel gesproken hij was best zenuwachtig. Ik parkeerde dicht bij het schoolplein waar het een drukte van jewelste was. Allemaal kleine testosteron bommetjes. Hij zag 2 vriendjes van de basisschool en ging bij ze zitten op het muurtje. Ik kwam aanlopen met de weekendtas en zag 1 van de moeders van zijn vriendjes. Spannend vind je niet?? Best wel zegt ze en pakt haar zoons tas. Samen lopen we naar de boys toe.
De jongen kijkt zijn moeder aan en zegt; je kunt wel gaan ma. Ik kijk haar aan en zie dat ze een beetje geschrokken is, geen knuffels en geen uitzwaaien. Nee, zegt ze, ik blijf nog even tot jullie in de bussen zitten. Ben jij gek je moet werken ga nou maar, dag mam!!! Ik kijk naar mijn zoon en daar zijn ze de woorden van een uitvliegend vogeltje; Mam, ga jij ook maar naar je werk. Samen druipen we af naar de auto en kijken nog 1 keer achterom. Ze vliegen weg de wijde wereld in. In de auto piept mijn telefoon, een appje van mijn zoon, I love u mam, ga je missen, dikke kus x. Gelukkig nog 1 pootje in het nest!!
Bij de jongste gebeurde het vandaag. Hij zit in groep 8 en de open dagen van middelbaar onderwijs zijn begonnen. Vandaag gaat hij op een MAVO een aantal proeflessen volgen. We rijden het terrein op en lopen samen naar de aula. In de aula ziet hij een klasgenootje en ineens verandert hij en loopt wat stoerder dan normaal op hem af en gaat bij hem zitten. Ik begroet het jongetje en vraagt of zijn moeder er ook is. Nee hoor, zegt hij ik ben alleen gekomen het is maar een klein stukje fietsen. Ik hoor ze zeggen dat er ook een meisje aanwezig is uit hun klas. Ik vraag wie is het en waar staat ze. Mammm laat nou maar en ga nou maar naar huis. Shit daar vliegt ons laatste vogeltje….. Ik probeer nog een vleugeltje vast te houden maar nee hoor, ik moest nu maar gaan. Het regent buiten, precies het juiste weer bij dit gevoel, ze worden groot, dat weet je maar het gaat zo snel.
Ik zit in de auto , mijn telefoon piept, een Whatsappje van mijn zoon.
Lieve mama, de lesjes zijn om half 4 afgelopen, kom je me dan weer ophalen? xxx
De Mazzol!!