14 februari het is Valentijnsdag. Een dag voor de winkels. De dag er voor stijgen de prijzen van de bloemen, kaarten en chocolaatjes. Geen betere kwaliteit maar gewoon voor de winkeliers.
Vroegah was de maand december de maand van de kadootjes, nu heb ik het idee dat elke gelegenheid wordt aangegrepen voor het geven van kadootjes. Pasen wordt een paasei met inhoud, Haloween wordt een verkleedpartijtje met snoep, dan hebben we Valentijnsdag kaartjes voor je lover, rozen en lekkernijen, sinterklaas voor de kids, met of zonder zwarte pieten en dan de kerst.
In de trein hoor ik wat dames vertellen dat ze deze ochtend verrast zijn met ontbijt en rozen, zo romantisch. Vraag me af hoelang ze al samen zijn en of dit de enige dag van het jaar is dat er bij hun romantiek in huis is. Mijn lieve man zegt tegen mij, mijn kado, jij bent iedere dag weer mijn Valentijn, zo lief…
De oudste zoon is net verliefd en vist bij mij naar wat leuke ideetjes om vandaag te doen, Antwerpen was zijn eerste idee maar budgettair gezien niet handig. Dus wat wordt het alternatief? Het is Utrecht geworden. De eerste date en ik denk dat ik nog zenuwachtiger ben dan hij.
Als een echte Curlingmoeder, net geleerd, is een moeder die alle problemen voor haar kinderen wegveegt, had ik geholpen met de kadootjes, gesponsord voor het uitje maar de rest vandaag moest hij alleen doen. De dag duurt best lang als je zo nieuwsgierig bent. Onderweg naar huis zie ik nog heel wat gestreste mensen op het station. Er stond een rij bij de Rituals, mannen maar ook vrouwen. Bij de AKO werd driftig gezocht naar kaarten en ballonnen. Ik stop even bij de Leonidas. Zal ik dan toch maar een bonbonnetje meenemen voor thuis? Ik sta in de rij tussen de mensen met hartendoosjes, repen chocolade en de mensen die doosjes willen laten vullen.
Je kunt een kant en klaar doosje nemen maar waarom zou je dat doen tijdens de spits, neem lekker de tijd en laat de dame 1 voor 1 vertellen wat de smaakjes zijn en dan als je alles weet nog niet kunnen kiezen arghhhh! Ik ben aan de beurt, graag een doosje gemengd met pralinevulling. Naast mij staat een man, nog steeds bezig om zijn doosje te vullen en zegt doe maar een witte met pralinevulling tip van de dame naast mij. Hij kijkt en lacht naar mij maar ik wordt er niet warm van, niet mijn type en geen eigen smaak. Zou zijn geliefde straks beseffen dat die bonbon door mij in dat doosje is gekomen? Ik koop nog een chocolade lollie met een hartje erbij voor de jongste telg thuis en verlaat de Leonidas.
In het laatste traject met de trein zit ik wat voor me uit te staren. Er zit een man aan de andere kant van de trein naar een scherm te turen. Hij had schijnbaar nog geen kadootje gescoord en vrot bijna zijn hele vinger in zijn neus. Schijnbaar was het product al uitverkocht want al snel werd de andere winkel bezocht. Ook daar schoof een hele vinger naar binnen. Nog met zijn vinger in zijn neus kijkt hij even op en zag dat ik keek. O sorry zegt hij, ik zeg geeft niets hoor maar was bang dat het niet zou passen….. Hij lacht als een boer met kiespijn. Hij haalt zijn vinger uit zijn neus, maar wat doe je met het kadootje wat je gevonden hebt. Beetje om je heen kijken en dan, net als je denkt dat niemand kijkt, rol je het snel op en dumpt het op de grond. Ik stap uit op Hilversum mijn man is mij komen halen we moeten snel naar ons Valentijn afspraakje. 10 minuten gesprek op school, zo romantisch….
De liefde gaat door de maag en niet via de winkels, en zo staat er na het schoolgesprek een heerlijke risotto met Gorgonzola klaar, homemade by my lover. Eindelijk komt onze zoon thuis en verteld dat hij een hele fijne dag heeft gehad mijn zijn vriendin. Hij komt naar mij toe en zegt heel lief, ik zou niet weten wat ik zonder je zou moeten Mama, ik hou van je…. Curlingmoeder of niet daar doe je het voor. Happy Valentijn !
De Mazzol!