Wat een prachtige dag!!! Zonnetje, vogeltjes alleen nog geen gezellige tuin.
Geen fleurige bloemetjes, nog geen kussen in de tuinset, nog geen tulpjes boven de grond, nog geen bloesem in de boom dus het wordt tijd voor een bezoekje aan een tuincentrum.
Ik wordt daar altijd heel vrolijk van. Mijn man echter niet. De buurman stond mij ook al niet bij, die was druk met de camper wassen en gaf mijn man gelijk dat het niet leuk is om naar de Intratuin te gaan. En toch gingen we sterker nog ik had een hele route uitgestippeld naar het Tuincentrum, langs de markt en eindigen bij de supermarkt. Alles wat een man dus niet leuk vindt.
Onderweg probeer je het nog wat goed te praten door te zeggen, kijk lammetjes of jeetje wat een hoop zwanen of wat een mooie Magnolia en zo vol in bloei. Maar of het er beter van word ik denk van niet.
De Intratuin is in zicht, wat is het toch een lieverd. Daar gaan we dan….
Zie je dat, zegt hij, het hele parkeerterrein staat vol we zijn weer niet de enige die vioolen willen scoren! Het helpt hem niet want ik zie dat het halve terrein nog plek biedt aan onze auto.
Bij het uitstappen zie ik een kleine Opel Corsa staan met daarnaast een hele grote kamerplant, een gefrustreerde man, een kinderwagen, een vrouw die probeert te helpen en een reeds volle achterbak. Ik denk dat ze al een tijdje bezig zijn met inladen want ze praten wat harder dan normaal. De vrouw geeft tips om de plant in te parkeren maar de man is er zichtbaar klaar mee en vrot de plant zijwaards naast de kinderwagen achter de bestuurdersstoel naar binnen. De vrouw kijkt hoe de plant vreemd opkrult en klem zit tusen de achterklep en de stoel. Als ze vraagt of de man zijn stoel wat naar voren kan schuiven zodat de plant de ruimte heeft, maar hij dus niet meer, zie ik letterlijk en figuurlijk de laatste druppel in de emmer vallen. De vrouw ziet het ook gebeuren en zegt heel rustig, weet je wat schat ik rij wel. Ik gok dat de man een implosie heeft gekregen, je zag dat hij uit elkaar klapte maar dan zonder geluid. Mijn man krijgt er een vlaag van mee en zal vast denken, ik moet nog naar binnen…
In de intratuin is het altijd gezellig. Ik zeg vaak gekscherend als ik niet meer zou hoeven werken zou ik bij de Intratuin gaan werken. Altijd gezellig en nu is het paassfeertje geland. Overal haasjes, eitjes, bloemetjes, mandjes en veel pastelkleuren. Ik kan mijn geluk niet op en dartel door de paden. Mijn man ziet weer andere dingen en spreekt een jongetje streng toe om niet de knoppen en bloemen uit de Magnolia te slopen. Zag je dat? Ik had inderdaad ook gezien maar het had op dat moment niet mijn aandacht. ik zag namelijk een schattig bloesemboompje en dartel rustig verder. Eenmaal buiten was ik zo blij met mijn hangmandjes vioolen en Margrietjes. Ik had nog veel meer kunnen aanschaffen maar vond dat we zo de tuin wel even konden opfleuren zonder nog een uur rond te hoeven dartelen.
De markt hebben we maar overgeslagen, nog snel wat boodschappen gehaald en lekker naar huis om nog precies een kwartiertje van de zon te genieten….
Tja je kan niet alles hebben, morgen voorspellen ze regen en wind en zitten we weer in de herfstsferen. Maar ik heb mijn shotje lente alweer gehad.
De Mazzol!