We hebben een nieuw schilderij gekocht en nu het aan de muur hangt liggen de plintjes er maar kaal en zielig bij. Dus wat doe je dan, je gaat naar de Gamma voor een potje verf. In de rij bij de verfbalie. Voor mij staat een dame uit het Gooi. Typerend en herkenbaar aan haar laarzen. Je kent ze wel van die bruine waar je een waxcoat en een labrador bij krijgt.
Ze besteld 2 emmers verf en natuurlijk moet ze haar man even bellen welke kleur het ook al weer was. Sta je dan voor je plintje… De mengmeneer is slim, hij mengt de emmers verf en geeft de dame een kleurenpaspoort. Nooit meer je man hoeven lastig vallen voor de kleur wie wil dat nou niet? Trots als een pauw vertrok ze met haar paspoortje. Ik dacht je kan beter je man gewoon meenemen om de emmers te tillen, maar daar kwam ze later achter toen de dame van de kassa de emmers toch echt op de band wilde hebben.
Enfin ik meld mij bij de mengmeneer en vraag welk potje verf ik nodig heb voor plintjes die aan de muur zitten die met Flexa Stralend wit zijn behandeld. Hij geeft mij een potje en zegt, alstublieft zijdeglans wit strak in de lak. Ik zeg Strak in de lak? De man lacht en zegt u praat grappig u komt zeker hier niet vandaan, zoals ik dus al zei je bent hier grappig als je uit Den Haag komt. Maar zeg nou eerlijk wie is hier nou grappig de dame met de bruine laarzen die de emmers verf in haar Porsche Cayenne moet takelen of de Hagenees die lachend voorbij huppelt met haar busje Strak in de lak?
De Mazzol!